βεργί

το (Μ βεργίν και βεργίον)

1. μικρή, λεπτή βέργα

2. κλαδί δέντρου ή θάμνου

νεοελλ.

1. ιξόβεργα, ξόβεργο

2. ξύλινο στεφάνι βαρελιού

3. ο πλάστης, με τον οποίο ανοίγονται τα φύλλα της ζύμης

μσν.

1. σκήπτρο

2. βέλος

3. πολεμικό όπλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το νεοελλ. βεργί < μσν. βεργίν, υποκορ. του βέργα].